Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Ζύμη Μπριζέ

 Με τα πόδια απλωμένα πάνω σε ένα άδειο καφάσι μπύρας, το σώμα να έχει παραπέσει σε μία καρέκλα, το πλαστικό ποτήρι με το φραπέ να βρίσκετε δίπλα του και τα μισόκλειστα, από την νύστα-τεμπελιάς, μάτια του κοιτάζουν το απέναντι ψιλικατζίδικο. Εικόνα βγαλμένη από την ταινία ''Ακαδημία Πλάτωνος'' αλλά πόσο λίγο απέχει από την πραγματικότητα, το μοτο των αμερικάνων ήταν το ''take the money and run'' εμείς το παραφράσαμε το φέραμε στα μέτρα μας και το κάναμε ''take the money and sleep''. Να αρπάξουμε να μην κάνουμε τίποτα και να γίνουμε κάποιοι, να βάλουμε ''τρικλοποδιές'' σε όσους προσπαθούν να βελτιώσουν τον εαυτό τους και πάνε να χαλάσουν την πιάτσα. 



Χωρίς να υπάρχει παιδεία και το αίσθημα του σεβασμού απέναντι στον συνάνθρωπο, ο έλληνας έχει απαίτηση να του δείχνουν σεβασμό, ποιος θα του δείξει όμως σεβασμό αφού κανένας δεν έχει μάθει να σέβεται το οτιδήποτε.
 Και δεν μιλάω για τον πληθυντικό ευγενείας που χρησιμοποιούν οι γιάπιδες και αυτή την εκνευριστική έκφραση '' Τι κάνουμε;'' αντί για το ''καλήμερα ή καλησπέρα''. ''Τι κάνουμε;''  μαζί τίποτα και ούτε πρόκειται. 
Νομίζουν οτι ένας λόγος στον πληθυντικό εκφράζει ευγένεια και σεβασμό απέναντι στον συνομιλητή τους. 


Η πραγματικότητα είναι ότι ένας τέτοιος ''γιάπικος'' πληθυντικός λόγος  
δηλώνει αποστασιοποίηση και υπεροψία.
Όταν κάποιος είναι ευγενικός δεν είναι αποστασιοποιημένος από τον συνομιλητή του και όταν σέβεσαι τον συνάνθρωπό σου δεν του μιλάς με υπεροπτικό ύφος. Όταν του λες ''ευχαριστώ'' πάει να πει οτι εκτιμάς κάτι που έκανε για σένα και του έχεις ευγνωμοσύνη, και δεν σημαίνει το ''γιάπικο'' ''ευχαριστώ'' που μεταφράζεται σε: εντάξει, έκανες την δουλεία μου, τώρα αει γαμήσου χάσου από τα μάτια μου άθλιε.


Γουστάρουν να δείχνουν την ανωτερότητά τους διεκδικώντας τα ''δικαιώματά'' τους, στην πραγματικότητα θέλουν να βλέπουν να καταπατούνται τα δικαιώματα των άλλων κοινωνικών, πολιτιστικών,εργασιακών ομάδων.
Σύσσωμος ο ιδιωτικός εργασιακός τομέας χάρηκε χαιρέκακα όταν η κυβέρνηση ανήγγειλε τα νέα μέτρα λιτότητας κατά των δημοσίων υπαλλήλων, μήπως δεν τους αγγίζουν τα μέτρα λιτότητας; Απλά η υπεροψία δεν αφήνει χώρο στην αλληλεγγύη και αυτό το γνωρίζουν καλά όσων είναι στην κυβέρνηση και στρέφουν μέσα από τα ΜΜΕ την μια κοινωνική ομάδα εναντίων μιας άλλης. Έτσι έχουμε μια συνεχείς διαμάχη μεταξύ ιδιωτικών υπαλλήλων-δημοσίων υπαλλήλων, καπνιστές-αντικαπνιστές, έμποροι-καταναλωτές  κτλ κτλ. 




Να το θυμηθείτε ότι αφού σταθεροποιηθεί ο αντικαπνιστικός νόμος, το κράτος θα κάνει εκστρατεία και κατά των χοντρών. Δεν θα μου φανεί καθόλου παράξενο να κινηθεί απειλητικά στα δικαιώματα των συνανθρώπων μας που έχουν παραπανίσια  κιλά. 



Βέβαια δεν θα το παρουσιάσει έτσι, αλλά θα αναφέρει τα ευεργετικά αποτελέσματα του να διατηρεί κανείς το σωστό βάρος και πόσο επιβαρύνεται ένας αδύνατος πληρώνοντας φόρους για να καλύπτει τα νοσήλια των προβλημάτων υγείας των υπέρβαρων


Πατ μπριζέ

Βουτυρένια, τραγανή, κολάσιμη, άκρως παχυντική ζύμη από την Γαλλία με αγάπη.


125γρ βούτυρο (Είπαμε όχι  μαργαρίνη)
250γρ αλεύρι 
1 κρόκο αυγού
ίσως λίγο νερό (μια κουταλιά της σούπας)
αλάτι



κόβουμε το βούτυρο σε κυβάκια, κάνουμε γούβα στο αλεύρι και ρίχνουμε το αλάτι το αυγό και το βούτυρο.
Τα ανακατεύουμε με τα δάχτυλά μας. Θα γίνει σαν ψίχουλα, ρίχνουμε λίγο νερό και ζυμώνουμε πολύ καλά για να πάρουμε μια λεία ζύμη.

Πανεύκολη ζύμη, αύριο θα σας πω τι κάνουμε με αυτή τη ζύμη ή μάλλον πως αποκτούν οι Γάλλοι τα παραπανίσια κιλά και είναι πολύ ευχαριστημένοι. 



  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου